Poesia
A s’iscurigada

di Giuanne Chessa

A s’iscurigada s’intenden nuscos de terra.

Parizzas e bezzas janas riende,
ghetan rosas i sos bisos de sa zente.

S’atonzu iforrat,
sa bagadia e tepia terra
de colores caentes,
e sa note
si cuguzat de luna e prata
lachedhendhe isperas e amores.

A s’iscurigada sa terra, de issa contat paristiorias.

Intendes aboghiare atesu,
urpiles contos connotos.

S’atonzu torrat
a s’andaine connotu,
cantende mutos,
de gosu
in pratas
de ezas fainas,
de su connotu, disamistade e turmentos.

Est de prus mea a s’icurigada... custa terra.


11/09/2007


Giuanne Chessa



Venerdì, 09 novembre 2007